Dag 5: El Valle

Weer erg vroeg uit de veren voor een hele dag in El Valle. Na een stevig ontbijt met American Pancakes, stroop en suiker werden de groepen opgedeeld. Groep 2 begon met een stevige wandeling doorheen de lokale heuvels en jungle. Groep 1 trok met busjes naar een lokaal park.

Daar aangekomen vertrokken de mensen die hadden gekozen voor canopy voor hun tocht door de bomen. Met een klimgordel aan gingen ze met ijzeren kabels van boom tot boom terwijl onder hen de jungle voorbijraasde. Het andere deel van de groep spendeerde de voormiddag aan een piscina naturale, niet het bergmeertje waar we op hadden gehoopt maar wel een natuurlijk vijvertje in het oerwoud waar we konden zwemmen en chillen.

Wonderbaarlijk maar waar voorzag de natuur in al onze noden: de bierboom.

Toen na 5h stappen Groep 2 aankwam werd er gewisseld. Gepakt en gezakt vertrokken we zo voor aan lange wandeling langs de Slapende Indiaan langs heen de bergkam.
De wandeling was best pittig te noemen. Vertrekkend doorheen charmante wijken, gelegen in de gegolfde beboste hellingen trokken we richting de top van de bergkam. Eerst door bossen, overgaand in weiland (waar meerdere brandplekken zichtbaar waren, hier hebben ze ook duidelijk last van bosbranden) en zo naar de top. Dit alles duurde zo'n 4 uur en vele waren blij eenmaal we terug in het dorpje aankwamen. De voeten even laten rusten...

Door de wandeling was er jammer genoeg niet veel tijd meer over om zowel het Goudmuseum en de dierentuin van de Gouden Kikker als de modderbaden te bezoeken. Net voor sluitingsuur vertrokken we toch nog snel naar de lokale “wellness”. Voor een grote groep toeristen wouden ze gerust nog eens de zwembaden vullen. Na een uitleg over de verschillende soorten vulkanische modder mochten we onze gezichten inwrijven. Opmerkelijk veel kozen voor de zwarte modder voor de gevoelige huid in plaats van de witte modder voor de normale huid. Meer om eens zwart te zijn dan om huidgevoeligheisredenen denk ik. Terwijl de modder opdroogde konden we relaxen in de thermale bronnen: een ijzeren kuip gevuld met natuurlijk verwarmd water.

Terug in het hotel merkten we tot onze vreugde een verandering in menu: rijst met meatballs en....banaan! Terwijl iedereen aan het eten was probeerde het reisteam nog snel een zaal vast te krijgen voor de quiz. Na wat onderhandelen kregen we toch de zaal van hotel Pékin en een korting op de drankprijs. Tegen 9h arriveerde iedereen in het zaaltje. Casper gebruikte zijn luide stem op de quiz in goede banen te krijgen. Vastbesloten om ook de frigo van de Chinese uitbater leeg te drinken werd er ook een drankprijs uitgeloofd. Na heel wat gequiz werd de winnaar beloond met een fles drank. Omdat we de dag erna terug vroeg zouden vertrekken gingen de meesten daarna rustig slapen.