Met een sapje en een wafel van KLM in de maag lagen heel wat studenten al gauw te soezen in de bus. Op schiphol aangekomen bleek de luchthaven een kleine chaos, het koude weer had ook hier voor heel wat problemen gezorgd. Na wat rondge-ren konden we dan uiteindelijk toch inschepen, vastberaden om wat bij te slapen tijdens de vlucht.
Gemakkelijker gezegd dan gedaan voor de grote mensen uit de groep. Terwijl enkelen dubbel gebogen hun hoofd om het tafeltje konden leggen, was er voor de groteren niet veel slapen aan. Maar niet getreurd, KLM had voor iedereen een personal entertainment systeem voorzien met recente films en games. Ondanks de beperkte poses in het persoonlijk sardienenblik maakte dit de vlucht toch wel behoorlijk aangenaam. Daartoe zorgden ook de goede zorgen van het personeel van KLM dat ons voortdurend voorzag van snacks, maaltijden, ijsjes en bovenal, drinken à volonté. Menig stewardess keek vreemd op toen er 5 biertjes werden besteld. "Studenten!" zeiden we dan met een knipoog.
Aangekomen in Panama maakte we kennis met de snelheid in de Caraïben. De rij bij de douane vorderde slechts erg langzaam, maar wat maakte het uit?: we waren in Panama en het was 35 graden! Buiten de luchthaven werden we opgewacht door Hector met zijn "pimpbus", een bus met een reusachtig flatscreen vanvoor en paarse gordijntjes en franjes. Hector vermaakte ons met ons enkele woorden Spaans te leren en deed ons kennis maken met de Panamese muziek (overigens een erg repetitief ritme). Terwijl Chichito (-ito is een verkleinwoord, Chichito was de buschauffeur van massieve omvang die gemakkelijk 140 kilo woog) ons naar het hotel bracht probeerden we door de geblindeerde ruiten iets op te vangen van Panama-city. Jammer maar helaas.
Op het hotel aangekomen smeten we snel ons bagage op het bed, wierpen een smachtende blik op het zwembad en gingen dan aan tafel. Maïssoep, rijst, sla, een sutkje gebakken banaan met kaneel en een gekruide kip of rundschotel was onze eerste kennismaking met de Panamese keuken. Een frisse duik later maakten we ook een eerste kennismaking met het Panamese bier op de deuntjes van een lokale DJ.
Met enkelen besloten we om een eerste verkenningstocht te maken onder de deskundige leiding van professor Verbakel. Met de taxi (na afdingen van 12 dollar naar 4 dollar) kwamen we in de uitgaanswijk. Een straat bereden door fancy hummers, Porsches en ander indrukwekkende wagens met clubs en cafés aan weerszijden. Een agent op elke hoek van de straat zorgt voor de veiligheid. Na de eerste schok bij het vragen van de inkomprijs bij clubs, waar je volgens mij enkel binnenmocht in maatpak of met een dame aan de hand, vonden we uiteindelijk een leuke discotheek voor weinig geld. Hier zouden we spoedig weerkomen met heel de groep! Na nog enkele biertjes in een lokale 'Irish Pub', een kennismaking met wat JDN-werknemers op pauze, besloten we om terug te keren naar het hotel.
Daar waren ondertussen ook de andere groepen aan te komen. Uitgeput van de reis ging de meesten al snel slapen. Een kleine groep besloot nog wat te acclimatiseren, maar niemand maakte het laat want volgende dag stond de eerste dag met Jan De Nul op het programma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten